In de praktijk gebeurt het wel eens dat na het maximale aantal arbeidscontracten voor bepaalde tijd er met een werknemer een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd wordt gesloten tegelijkertijd met een vaststellingsovereenkomst.
In deze vaststellingsovereenkomst is dan opgenomen op welk tijdstip de arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd eindigt. De bedoeling is om zo de ketenregeling te omzeilen met het in feite toch creëren van een vierde contract voor bepaalde tijd.
De Hoge Raad heeft echter recent een streep gezet door deze constructie.
Met de constructie zou het mogelijk zijn om tijdelijke arbeidscontracten oneindig te stapelen. De Hoge Raad heeft nu beslist dat deze oneindige stapeling niet rechtsgeldig is. De ketenregeling kan dus niet worden omzeild.
Ketenregeling
Werkt u met flexwerkers (tijdelijke werknemers) dan dient u zich te houden aan de 3-3-3-regel. U mag met een werknemer maximaal drie arbeidscontracten voor bepaalde tijd sluiten, mits de gezamenlijke duur van deze drie overeenkomsten niet langer is dan drie jaar. Deze keten van arbeidscontracten start opnieuw na een tussenliggende periode van meer dan drie maanden. Overschrijdt u het aantal tijdelijke arbeidscontracten of de maximale duur dan ontstaat automatisch een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd.
Let op!
Vanaf 1 juli 2015 wijzigt de ketenregeling. U kunt dan nog steeds met de werknemer drie tijdelijke arbeidscontracten sluiten, maar de gezamenlijke duur wordt teruggebracht van drie naar twee jaar. Bovendien start de keten pas opnieuw na een tussenliggende periode van zes in plaats van drie maanden.